Kelemahan yang ada pada carta pai ialah ia tidak boleh menunjukkan lebih daripada beberapa nilai tanpa memisahkan pengekodan visual ("hirisan") daripada data yang diwakilinya (biasanya peratusan). Apabila kepingan menjadi terlalu kecil, carta pai perlu bergantung pada warna, tekstur atau anak panah supaya pembaca dapat memahaminya. Ini menjadikan carta pai tidak sesuai lagi bagi jumlah data yang lebih besar. Carta pai juga menggunakan jumlah ruang yang lebih besar pada halaman berbanding dengan carta bar yang lebih fleksibel, yang tidak perlu mempunyai legenda yang berasingan dan boleh memaparkan nilai lain seperti purata atau sasaran pada masa yang sama.[8]

Ahli-ahli statistik secara amnya menganggap carta pai sebagai kaedah yang lemah untuk memaparkan maklumat, dan jarang digunakan dalam kesusasteraan saintifik. Salah satu sebabnya ialah carta pai lebih sukar untuk dibuat perbandingan antara saiz item dalam carta apabila luas digunakan dan bukannya panjang arka, dan apabila item yang berbeza ditunjukkan dalam bentuk yang berbeza.[13]